Redacteur aan het woord
"Ceci n’est pas une boisson belge." Tot voor kort wist ik niet dat er controverse bestaat rond de hashtag #ikdrinkBelgisch. Onwetendheid, zo blijkt. Er zijn immers een hele hoop mensen die er een punt van maken dat een 'Belgisch drankje' voornamelijk uit ingrediënten van Belgische afkomst moet bestaan.
Neem nu Panda Gin: een gin die internationaal in de prijzen is gevallen en waarvan het volledige productieproces gebeurt in het Luikse. Een product om trots op te zijn, maar hier is de catch: het is een gin op basis van lychee. Het hoofdingrediënt is dus niet 'van hier'. Een purist of liefhebber van Belgische ingrediënten zijn, dat is allemaal prima, maar ik heb het wel gehad met zulke extremen. Het is al moeilijk genoeg voor de lokale producent zonder dat we streekproducten onderwerpen aan een of ander pervers idee à la 'eigen bodem eerst'.
#ikdrinkBelgisch, wat blijft daar anders nog van over? Lokale drankproducenten steunen, hoeft niet te betekenen dat je enkel nog kan of mag genieten van typisch Belgische smaken (denk: appel/peer/kers/aardbei/etc.). Waarom zou ik mijn smakenpalet zo beperken, terwijl iedere denkbare smaak wereldwijd gewoon in de supermarkt om de hoek aangeboden wordt? You like what you like, over smaken valt niet te discussiëren. Een Belgisch bedrijf dat een drankje met een 'exotischere' smaak maakt, dat is toch een Belgisch drankje? We moeten niet allemaal die-hard wereldverbeteraars zijn. Als je eens zin hebt in een sinaasappel- of mandarijnlimonade of een gin op basis van lychee, geef dan gewoon eens een Belgische producent een kans. Drink waar je goesting in hebt en laat je zeker geen schuldgevoel aanpraten door de streekproductpolitie. Wie denken ze wel dat ze zijn?
De streekproductpolitie, niet uw vriend.
Comments